Wstęp do programowania w C++

Dana jest tablica A zawierająca n wierszy i m kolumn, składająca się z nm pól, w które można wpsiywać zera lub jedynki. Wiersze numerujemy liczbami 1, ..., n od góry do dołu, a kolumny liczbami 1, ..., m od lewej do prawej (patrz tę rzutunek poniżej). Pole w i-tym wierszu i j-tej kolumnie (dla 1 ≤ i ≤ n, 1 ≤ j ≤ m) ma wspórzedne (i, j).

Na tablicy można wykonywać operacje zmiany (negacji) liczb na wybranych prostokątach. Każda operacja jest opisywana przez cztery liczby i₁, j₁, i₂, j₂. Polega ona na tym, że zaznaczamy pola tablicy, które leżą w prostokącie o przeciwległych wierzchołkach w polach (i₁, j₁) oraz (i₂, j₂), a następnie w każdym polu zaznaczonego prostokąta zmieniamy zera na jedynki, a jedynki na zera.

Powiemy, że operacja jest prosta, jeśli lewy górny róg prostokąta pokrywa się z lewym górnym rogiem tablicy (czyli i₁ = j₁ = 1).

Początkowo wszystkie liczby tablicy są zerami. Następnie wykonujemy q operacji, które zmieniają tablice. Po wykonaniu każdej operacji musimy obliczyć, ile dodatkowo prostych operacji mielibysmy wykonać, aby wszystkie liczby tablicy stały się na powrót zerami.

Wejście

W pierwszym wierszu wejścia znajduje się trzy liczby całkowite n, m i q (1 ≤ n, m ≤ 1000, 1 ≤ q ≤ 100000) oznaczające wymiary tablicy i liczbę operacji do wykonania.

Każdy z kolejnych q wierszy zawiera opis jednej operacji wykonywanej na tablicy; opis jest w postaci czterech liczb całkowitych i₁, j₁, i₂ i j₂ (1 ≤ i₁ ≤ i₂ ≤ n, 1 ≤ j₁ ≤ j₂ ≤ m).

Wyjście

Na wyjście należy wypisać dokładnie q wierszy zawierających odpowiedzi do kolejnych zapytań z wejścia. Dla każdego zapytania należy wypisać jedną liczbę całkowitą oznaczającą minimalną liczbę prostych operacji, które trzeba wykonać, aby wszystkie liczby tablicy A zmienione przez i początkowe operacje z wejścia stały się zerami.

Przykład
Dla danych wejściowych:
2 3 3
1 2 2 2
1 1 2 1
1 2 1 3
poprawnym wynikiem jest:
2
1
3